१. श्री गणेश महिमा
अपार महिमा तव गणराया तुजला मी ध्यातो
तुझ्या यशाचे पवाड गाउनि तुजसी मी नमितो
आले अनन्य शरण तुला जे त्यांचा वाहसि योगक्षेम
शरणागत त्राता तूची भक्तकामकल्पदृम
विद्याधिपती तू गणराया अष्टसिध्दी विनायक
मनोवांच्छीत तू फलदाता भक्तसंकटहारक
कार्यारंभी नमन तुला जे करिति मनोमन सद्भावे
इष्टकार्यसिध्दी होई, यशही लाभतसे बरवे
वेदपुराणे महिमा गाती, सकलही देव स्तुती करिती
संत सज्जन ऋषि मुनि ध्याती, वर्णिति सारे तव ख्याती
अज अविनाशी अरूप निर्गुण निराकार परब्रह्म तू
सगुण साकार नाम रूपही धारिसि भक्तालागी तू
तूच ब्रह्मा, तूच विष्णु, तूच महेश्वर देवा
कर्ता धर्ता भर्ता हर्ता, घ््यावी गोड करुिन सेवा
गणाधीश तू, गुणाधीश तू, विघ््नहारक सुखकर्ता
चौदा विद्या चौसष्ट कलांचा एकमेव अधिष्ठाता
मंगलमूर्ती मंगलकारक, भक्त जनांचा लडिवाळ
संकटकाळी धावुनि येसी, करिसी भक्तांचा प्रतिपाळ
सकळ कळानिधि, सकळ विश्वमुळ, सकळ विश्वप्रतिपाळ
सकळ खळांसी निर्दाळुनि तू करिसी सज्जन सांभाळ
मंगळमूर्ति दीनदयाळू करुणानिधी कृपाळ
भक्तवत्सला श्री गणराया दुष्टांचा तू कर्दनकाळ
कायावाचामने शरण जे येती तुजला गणराया
काही न्यून पडू न देसी हेरंब गजानन मोरया
सिंदुरचर्चित तुंदिल तनुवर शोभे शमि दुर्वांकुर मंदार
रक्तचंदन तिलक भाळी, माथा रक्तपुष्प संभार
रत्नजडित मुकुट शिरावर, कमल केतकी पत्र तयावर
पायी नूपुर वाळे तोडर, शोभे ऐसा हा परशूधर
भाळी चंद्र, पितांबर कटी, हाती मोदकाची वाटी
रत्नमणिमय माळा कंठी, पंचपक्वान्न सुवर्णताटी
विनायकाचा विशेष महिमा माघमासी भाद्रपदी
मोरेश्वरतनय सदाशिव तल्लीन सदा गणराजपदी
____________________
२. ॐ श्री सरस्वत्यै नमः
नमः शारदे गे विणावादिनी तू
नमः शुभ्रवस्त्रावृता ईश्वरी तू
हिमासारखी कांति हंसारुढा तू
नमः श्वेतपद्मासनस्ये नमोस्तू
नमो ब्रह्मदेवात्मजे वाग्विलासी
तुषारासमा गौरकांती मुखासी
जगद्धात्रि तू देवता वाङमयाची
अधिष्ठात्रि देवीच सर्वा जगाची
जगस्वामिनी देवि वागीश्वरी तू
तुझ्या विभ्रमे जन्म सारस्वताचा
तुझी प्रेरणा सर्व विद्वज्जनासी
तुझा आसरा सर्व शश्वत्कृतीसी
वराने तुझ्या संस्फुरे काव्य कोणा
वराने तुझ्या मान शिल्पाकृतींना
तुझ्या भ्रूविलासे धरा ही विलासे
जगी सर्व लालित्य तूझेचि भासे
तुझा वास वाणीत विद्वज्जनांच्या
तुझा वास लेखात साहित्यिकांच्या
अगा वादनी गायनी तू विराजे
सदा नर्तनी नाटकी तूच गाजे
अहा स्वर्ण भव्यी रथी तू विराजे
कला शिल्प साहित्य विद्वत्त्व घोडे
रथाची हि यात्रा अनादी अनंत
स्तुतिस्तोत्र गाती किती भक्त संत
तुझ्या दर्शने स्पर्शने लभ्य भक्ती
वराने तुझ्या लाभते सिद्धि मुक्ती
तुझ्या दालनी भक्त तूझे असंख्य
वरा मागती देई स्फूर्ती अनंत
जगी प्रेरणा स्फूर्ति तूझी विलासे
जगद्व्याप सारा तुझ्या चिद्विलासे
तुझी शक्ति मोठी भिती वीर योद्धे
सुटे कंप त्यांना, भयाभीत राज्ये
_____________________
३. श्री उमामहेश्वर स्तुती
हे जगदीश्वर करुणासागर महादेव शंभू
हे त्रिपुरांतक शत्रुविनाशक, तुला आज वंदू
सांब सदाशिव भोळा शंकर पार्वतीश नमु या
कैलासेश्वर गौरीशंकर करी कृपा सदया
हे सुखदायक त्रितापहारक ज्योतिरूप देवा
मृडानिनायक शरणागत शिरि वरदहस्त ठेवा
जय गौरीहर भक्तजनाश्रय हारी सर्व भया
केदारेश्वर विश्वेश्वर ने सर्व पाप विलया
नागनाथ हे, घृष्णेश्वरा हे, महाकाळ देवा
सोमनाथ हे, वैजनाथ हे, घ््यावी मम सेवा
ओंकारेश्वर भीमाशंकर दयार्णवा देवा
मल्लीकार्जुन रामेश्वर हे, पाव मला सदया
गोदावरितटवासी देवा, त्र्यंबकराज प्रभू
महाबळेश्वर, जय शिवशंकर, हे जगदीश विभू
पशुपतिनाथा नंदीवाहन डमरूनादप्रिया
त्रिशूलधारी चंद्रभूषणा गंगाधर सखया
भस्मचर्चितभाल शंकरा, व्याघ्रांबरधारी
कर्पूरासम गौर कांति तव, जटाजूटधारी
विशाळ व्याळ वेष्टित कंठा, गंगा शिरिधारी
शृंगी भृंगी सेवक तव बा, ममापत्ति वारी
प्रलयंकारी रौद्ररूप तव, त्रिनेत्रज्वाळानळा
भक्तालागी सौम्यरूप तव धरिसी तू प्रेमळा
वामांकी तव अंबा शोभे, माळ कंठी रुद्राक्षी
बिल्वपत्र तव शिरी वाहतो, कृपाकटाक्षे रक्षी
आशुतोष तू, रामह्रदय तू, स्मरारि मदनांतक
गजास्यतात तू, षडाननपिता, भवसागर तारक
हलाहल तू प्राशन केले, झाला कंठ निळा
देई दर्शन, करि मम रक्षण, शमवी विरहकळा
देवदेवता ध्याती तुजला, ध्याती योगी ऋषी मुनी
यक्षकिन्नर राक्षस गाती, गंधर्व आलापिती गानी
कृपा करूनी आळ पुरवी हे शुभंकर देवा
सदाशिव तुज म्हणती देवा, तारी भक्ता सदाशिवा
गिरिजारमणा हिमनगसदना गौरीनाथ हरा
मदनांतक, हे त्रिपुरांतक, हे काशी विश्वेश्वरा
अन्नपूर्णेश्वर जगदीश्वर वाराणशिवासी
गिरीकंदरामाजी वसुनी ध्याती तुज तापसी
चंद्रशेखरा कर्पुरगौरा हिमनगजामाता
करुणासिंधू दयार्णवचि तू, भक्तवृंदत्राता
मुनिजन मानस हंसा शंभो योगीश्वर देवा
शरणागत भक्ताची घ््यावी गोड करुनि सेवा
रामनाम जप करुनी देवा हलाहला तू पचवीले
काळानीळा कंठ जाहला, जगताते वाचविले
हरहर महादेव गर्जना करिती योध्दे रणांगणी
घालिती कंठस्नान शत्रुला, विजय प्राप्ती होत रणी
रामचंद्र तुज अभिषेकीती रामेश्वर क्षेत्री
रावण वधुनी रामा मग की होई जयप्राप्ती
समुद्रत्रय संगमी तप करी हिमनगाची तनया
तपश्चारिणी कुमारि मग ती होई तव जाया
हे पंचवक्त्रा निखिलभयहरा चारूचंद्रावतंसा
रत्नाकल्पोज्ज्वलांगा रजतगिरिनिभा श्री महेशा
कर्पुरगौरांग तू, सांब भोळा, अंकी उमा हिमांगी
शिवशक्ती जोडी अनुपम, फाके प्रभा नभांगी
उमा महेश्वर गिरिजाशंकर पार्वती परमेश्वर
शिवशक्ती ही व्यापुनि आहे सर्वची सचराचर
देवी आणिक महादेव तो अपर्णेसह शंभू
अर्धनारीनटेश्वर हा, आज तया वंदू
भास्कर आणिक तत्तेज, दीप आणखी प्रभा
नसती हे वेगळाले, तैसे शंकर आणि उमा
सागर आणिक लाटा एकची, भव आणखी भवानी
शिव आणिक शक्ती एकची, भवं भवानीसहितं नमामी
जयजय शंकर, हे गिरिजावर करुणाकर देवा
जय जगदंबा, जयतु भवानी, जयोऽस्तु ते माते
साष्टांग प्रणिपात तुम्हाला देवी अन् देवा
करी कृपा या भक्तावरती, तारी भक्ता सदाशिवा
_____________________
४. श्री सद्गुरुनाथ समर्थ
हे सद्गुरुनाथा स्वामी समर्था | दावा मला वाट परमार्था || धृ ||
निर्गुण निराकार गुणाकारा आले
धरुनी मानव देह जगी अवतरले
जगाच्या कल्याणा आयुष्य वेचिले
सांडुनिया स्वार्थ झटले परार्था || धृ ||
सावधान शब्द ऐकता श्रवणी
गेले तुम्ही निघून बोहल्याहुनी
गोदातिरी निमग्न झाले पुरश्चरणी
कडकडीत वैराग्य अंगी बाणे सर्वथा || धृ ||
बारा वर्षे गायत्री पुरश्चरण केले
पुढे बारा वर्षे समग्र देशाटन केले
केल्या तीर्थयात्रा क्षेत्रे धुंडाळीली
प्रत्यक्ष पाहिले परकीय अनर्था || धृ ||
यवनी साम्राज्य मातले सर्वत्र
पाहवेना डोळा ऐसा हा आकांत
मुर्ती त्या भंगल्या, देवळे भ्रष्टली
गोमाता आक्रंदती, देखवे ना व्यथा || धृ ||
आले महाराष्ट्री, भेटले शिवराया
परकीय साम्राज्य नेई हे विलया
प्रेरूनी तयांना झिजविली काया
चंदनासम, मुखे गाती रामकथा || धृ ||
संत महंत संघटना उभारिली उदंड
कार्याचा व्यापही असे तो प्रचंड
यवनी सत्तेचे बहुता दिसांचे बंड
मोडण्याचे कार्य घेती गुरुशिष्य माथा || धृ ||
स्वामी रामदास गुरु, शिवाजी ते शिष्य
मराठमोळे मावळे उजळती राष्ट्राचे भविष्य
गेली जुल्मी परकी सत्ता, आले आनंदवनभुवन
विजयी होई शिवराय, प्रमोद रामदास समर्था || धृ ||
ग्रंथराज दासबोध प्रासादिक
करुणाष्टक आणि मनाचे श्लोक
केली स्फुट काव्य रचना अनेक
सज्जनगडी संपविली अपुली जीवनगाथा || धृ ||
करा हो करुणा ह्या दीनावर
दासानुदास मी तुमचा किंकर
घडवा रामकृपा मज सत्वर
जळत सदाशिव ह्रदयी विझवा विरहव्यथा || धृ ||
_____________________
५. करुणाष्टक - १
निशिदिनि भवतापे पोळतो हे दयाळा
तव विरह सहेना, धाव घेई कृपाळा
मम मन अति धावे मागुती वासनांच्या
चपळपण मनाचे मोडु मी सांग कैचा
बहुत दिवस गेले वाट तूझी पहातो
तळमळ अति होते, जीव जाऊ पहातो
झडकरि मज भेटी देइ बा रामराया
तुजविण स्थिति माझी कोण जाणे जगी या
मृगजळ बघुनिया का तृषा शांत होई
विषयजनित सौख्ये ना समाधान काही
नच मुळि जगती या शाश्वत स्थैर्य कोठे
तुजविण रघुराया सांग मी जाऊ कोठे
बहुत श्रम जहाले जन्मजन्मांतरी ह्या
तगमग अति होते जीवनी रामराया
करि मजवरि रामा वृष्टि बा त्वत्कृपेची
खळबळ शमवी हे नाथ मन्मानसीची
तुजविण मज नाही आसरा बा जगी या
जगत सकल आहे भासची स्वप्न माया
अजवरि भुललो मी खोल संसार डोही
रघुकुळटिळका रे तू मला हात देई
धरवत धिर नाही, सोसवेना व्यथा ही
जळत ह्रदय माझे होतसे लाहिलाहि
विझव मम ह्रदीची आग बा रामराया
सतत तव कृपेचा पाड पाऊस देवा
जनक जननि तूची बा मला रामराया
भगिनि अणिक बंधू तू मला देवराया
अपरिमित दयाळा ऐक ही हाक माझी
बहुत शिण वहाता होत संसार ओझी
अविचळ मज भक्ती देइ बा रामराया
तव पदि झणि थारा देइ दासा तुझ्या या
मज मुळि नच आहे लौकिकाची मनीषा
अविरत मजा लाभो त्वत्कृपा जानकीशा
_____________________
६. करुणाष्टक - २
जाणा व्यथा प्रभुवरा मम मानसीच्या
होतोच कष्टि बहु मी तुजवीण साचा
साहे न ही मुळि अता दुरता तुझी रे
आतूर प्राण बघ हे त्यजण्या कुडी रे
आला कुठे अडथळा म्हणुनी उशीर
केव्हाचि वाट बघतो, बघ नेत्रि नीर
येऊच दे कळवळा तुजला दयाळा
का आज निष्ठुर असा बनला कृपाळा
कीर्ती तुझी जगति या बहु गाजलीसे
उध्दारिले किति तरी जन नामघोषे
प्रल्हाद नारद पराशर पुंडलीक
वाल्मीकि मारुति असे असती अनेक
पापी पहा किति तरी जन उध्दरीले
त्वन्नाम कौतुक अम्ही नित ऐकिलेले
आलो तुझा भरवसा धरुनीच दारी
राखी ब्रिदास अपुल्या नच लोट दूरी
भक्ताचि हाक पडता श्रवणी तुझ्या रे
येतोस धावुन सख्या अविलंब तू रे
पांचाळिची श्रवुन बा दिन हाक कर्णी
वस्त्रे तिला पुरविली अपुल्या करांनी
प्रल्हाद भक्त तुमचा जनके छळीला
स्तंभी तुम्ही प्रगटुनी झणि तो वधीला
ख्याती तुझी सकळही पसरे दिगंती
माझ्याचि साठि करुणा कशि आटली ती
रामा प्रभू पतितपावन हे दयाळा
घे धाव बा झडकरी रघुराज भोळा
दासानुदास तव मी पडिलो अनर्थी
आता तुझ्याविण दुजा मज कोण रक्षी
नाही अता मुळिहि त्राण शरीरि रामा
नाना व्यथा मजसि गांजिति जीवघेण्या
नाही अता भरवसा घडिचा तनूचा
उध्दारकारक तु एक सदाशिवाचा
_____________________
७. जगाच्या कल्याणा
जगाच्या कल्याणार्थ अवतरती पृथ्वीवरती संत महंत
नाही क्षणाची उसंत त्यांना, परोपकार हेच तयांचे व्रत
बुध्दाचा शुन्यवाद पसरे भारतवर्षी चहुकडे
वैदिकधर्म पावतो लोप की काय पडे साकडे
शंकराचार्य आले तेव्हा पताका भगवी घेउनि हाती
आसेतु हिमाचल फिरूनि देशी संस्थापिला धर्म येथ मागुती
यवनी परकी साम्राज्याची जुलमी सत्ता असह्य झाली
गोवध होई भर रस्त्यावर, देव देवळे भंगु लागली
स्वामी रामदास समर्थ आणिक छत्रपती शिवाजी
गुरूशिष्यांची जोडी अनुपम अवतरली महाराष्ट्रामाजी
मराठमोळे शूर मावळे जमवुनी त्यांची सशस्त्र सेना
सुरूंग लावुनि पर सत्तेला केला काबिज गड तोरणा
आघाडीला भगवा झेंडा, हरहर महादेव गर्जना
शत्रुला रणी जिंकुनि केली हिंदवी स्वराज्य प्रस्थापना
आंग्ल राज्य फिरूनी आले, देशी होई हाहाःकार
गर्जले लोकमान्य माझा स्वराज्य जन्मसिद्ध अधिकार
नंतर आले महात्मा गांधी, सत्य अहिंसा धर्म मानला
सत्याग्रहाच्या नूतन शस्त्रे आंग्लशाहिला धडा शिकविला
ब्रिटिशांची सुसज्ज सशस्त्र सेना विरुद्ध सत्याग्रहि निःशस्त्र
अभूतपूर्व तो लढा गाजला जगतामाजी की सर्वत्र
भारत अमुचा स्वतंत्र झाला, फडके दिल्लीवरति तिरंगा
"भारत छोडो" अमुचि गर्जना ऐकुनी गेला पळुनि फिरंगा
"यतो धर्म स्ततो जयः" सत्य जाहली गीतावाणी
सत्याचा जय अखेर झाला, परवशता गेली लाजिरवाणी
धर्माला आली ग्लानी जेव्हा, अधर्म मातला चहूकडे
तेव्हा तेव्हा उदया आले संत महात्मे जिकडे तिकडे
ज्ञानेश्वर आणिक नामदेव, एकनाथ आणिक तुकाराम
श्री समर्थ स्वामी रामदास हे महाराष्ट्र संतश्रेष्ठ परम
गोस्वामी तुलसीदास, कबीर, चैतन्य महाप्रभू भक्त थोर
असे अनेक संत महात्मे झाले, आहेत आणि होणार
तत्कालीन परिस्थित्यनुसार दिसे संतांचे कार्य वेगळे
तरी ते सगळे एकचि असती, वंदनीय ते आम्हा सगळे
अश्या सर्व संत महंताना, साधू सज्जन महात्म्यांना
कोटी प्रणाम सदाशिवाचे, आधार तेच जगाचे जाणा
_____________________
८. सद्गुरु स्तवन
सद्गुरूचा संग दैवे ज्यांना सदा लाभला
असुनि वास संसारीही त्यांना मोक्ष लाभला
पूर्व पुण्य सुकृत ज्यांचे, घडे त्या लाभ सद्गुरुचा
रामनाम येई वाचे, झडे अहंकार वृत्तीचा
काम क्रोध सारे गळती, लोभ मोह तेही झडती
मद मत्सर दूरी पळती, दंभ नाही कोठे उरला
ममत्व नुरले कोठे, आत्मवृत्ती अंगी बाणे
सर्वं खलु इदं ब्रह्म साक्षात्कार मनि झाला
मी एक आहे ब्रह्म, अखिल विश्व हेही ब्रह्म
"तत्वमसि" वाक्य विवरुन सांगतसे गुरु शिष्याला
एकाग्र चित्त ते करुनी करावे ध्यान ईशाचे
विषयातुनि काढुनि चित्त वळवावे प्रभु पदाला
अभ्यास असा करिता नित्य अंतरी खुण बाणतसे
तदाकार वृत्ती ही होई, संशय तो सारा विरला
भक्तीभाव उदया येई, ईश्वरावरती श्रध्दा
निर्द्वंद्व वृत्ती ही होई, लाभ हानि सम हो त्याला
सुखे ना हुरळुनी जाई, न दुःखे खचुनही गेला
यशाने न होत उन्मत्त, अपयशे धीर ना खचला
निंदेने क्रोध ना येई, स्तुतीने न फुलुनी जाई
शीतोष्ण जन्म मृत्यू ही द्वंद्वे न बाधती त्याला
यदृच्छेने मिळेल जे ते, त्यात तो संपूर्ण संतुष्ट
नाही हाव, नसे ईर्ष्या, रममाण आत्मरूपी झाला
देहभाव गळला त्याचा, आत्मभाव बळावला
राहतसे तो संसारी जरि, नच संसार तयात शिरला
नौका जरि पाण्यात असते, नच पाणी नौकेत शिरते
कमलपत्र जरि उदकामाजी, उदक न चिकटे त्या पत्राला
अवस्था अशी ही बाणे सद्गुरू परम कृपेने
जीवशिवाचे ऐक्यहि होऊनि जीवन्मुक्त तो झाला
अधिकारी गुरूशिष्यांची जोडी लाखात एक हो
हो सद्भाग्ये परस्परांच्या समसमा संयोग हा असला
असे सद्गुरू अन् सच्छिष्य, कोटि कोटि प्रणाम तया
त्यांच्या चरणी विनम्र भावे सदाशिव नतमस्तक झाला
_____________________
९. आसरा
हे जगच्चालका रामा, पदी तव आसरा देई
नको बा अन्य मज काही, तूच माझी बाप माई
नको ते द्रव्य संप्पत्ती, नको तो मानही लटका
नको ते दीर्घ आयुष्य, क्षण एक पुरे भक्तीचा
नको बा प्रेम ते फसवे, नको संसारही कुजका
मुखवटे घालुनी सारे, दाविती भाव हा लटका
अंतरी जहर ते भरले, मुखी ते हास्य ही फुलले
पसारा सर्व ढोंगाचा, सत्य ना कोठे उरले
दांभिकता जिकडे तिकडे, अभिनय चालला सारा
सात्त्विकता नुरली कोठे, भ्रष्टाचार की सारा
नश्वर हे जग बा सारे, तूच एक शाश्वत रामा
चिरंतन सत्य तू एक, भक्तजनमनविश्रामा
हे करुणानिधी कृपाळा, हे मुरलीधर गोपाळा
हे राधामुखकमलभृंगा, नामाचा तव लागो चाळा
हे प्रभू करुणासिंधू, हे भक्तवत्सला रामा
जाळितो जिवा तव विरह, भेटी दे आत्मरामा
लागली आस मिलनाची, व्याकुळ होतसे जीव
झोंबला उरी विरहाग्नी, प्रेमाचा कर वर्षाव
किल्मिष सारे जाळुनी टाकी, फेडुनि टाकी संशय सारा
अव्यभिचारी तव भक्तीची बरसू दे अमृतधारा
हे कृपाघन दीनदयाळा, असा का कोपला आजी
काही करूणा येउ दे तुला रे, पुरवी आस ही माझी
आत्मसमर्पण संपूर्ण केल्याविण ना होसि प्रसन्न
माझाचि दाम रे खोटा, म्हणुनी होत मनी खिन्न
नको आता अंत पाहू, नको कठोर निकष लावू
नियम अपुले करी सैल, नको आता विलंब लावू
धाव घेई बा लवलाही, गरूडावरती बसून येई
हे जगच्चालका रामा, पदी तव आसरा देई
_____________________
१०. कृपा करी
हे करुणानिधी कृपाळा, हे मुरलीधर गोपाळा
हे द्वारकाधीशा दयाळा, कृपा करी मजवरी
हे गोवर्धनधारी कृष्णा, भागव माझी दर्शनतृष्णा
हे कंसांतक सुदर्शनधारी, कृपा करी मजवरी
हे देवकीनंदन मधुसुदना, हे पार्थसारथी नारायणा
हे जगच्चालक संकर्षणा, कृपा करी मजवरी
हे गोपीमनकमलभृंगा, हे शेषशायी श्रीरंगा
हे भक्तकामकल्पदृमा, कृपा करी मजवरी
हे भक्तमनचकोरचंद्रा, हे नंदनवन गोविंदा
हे भक्तमनचातकजलदा, कृपा करी मजवरी
हे यशोदासुत मेघश्यामा, हे भक्तजनमनविश्रामा
हे वासुदेवा आत्मारामा, कृपा करी मजवरी
हे कमललोचन मनमोहना, हे कमलवदना श्रीकृष्णा
हे कमलापति कमलानना, कृपा करी मजवरी
हे कमलासनतात श्रीपती, हे सागरवेष्टित द्वारकानृपती
हे मायाचक्रचालक यदुपती, कृपा करी मजवरी
हे अर्जुनरथसारथी, हे रमाकांत रुक्मिणीपती
हे अनंतकोटि ब्रह्मांडपती, कृपा करी मजवरी
हे जगदीशा करुणासिंधो, हे भक्तवत्सल दीनबंधो
हे वृंदावनविहारी कृष्णा, कृपा करी मजवरी
हे देवेशदर्पहारी, हे यमुनातटविहारी
हे कालियामर्दन कंसारी, कृपा करी मजवरी
हे भक्तसंकटमोचका, हे मायापाशनिवारका
हे भवसागरतारका, कृपा करी मजवरी
हे रासक्रीडा रचयिता, हे शरणागत त्राता
हे द्रौपदीवस्त्रपुरयिता, कृपा करी मजवरी
हे भक्तप्रल्हाद संरक्षका, हे हिरण्यकश्यपु विदारका
हे नृसिंहा दानवदमना, कृपा करी मजवरी
हे साधुसज्जनसंरक्षका, हे खलदुष्टसंहारका
हे सध्दर्म संस्थापका, कृपा करी मजवरी
हे बलिराजदर्पहरणा, हे दशानन निर्दालना
हे दशावतारधारणा, कृपा करी मजवरी
हे गरुडवाहना मुरारी, हे क्षीरसागरविहारी
हे दशावतारधारणा, कृपा करी मजवरी
हे पंढरीनाथा पांडुरंगा, हे पुंडलीकवरदा रूक्मिणीवरा
हे चंद्रभागतटविहारा, कृपा करी मजवरी
_____________________
अनुक्रमणिकेकडे
No comments:
Post a Comment